بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
گزارش کتاب « اَلْجامعُ الْمُسْنَد الصّحیح الْمُخْتَصَر مِنْ اُمور رَسول اللّه(ص) وَ سُنَنه و اَیّامِه؛ معروف به صحیح البخاری»
نویسنده: محمد بن اسماعیل بخاری
نکات برداشتی از صحیح البخاری[استفاده از تلخیص استاد مجتبیٰ محیطی زید عزه]

۱.        خشن بودن عمر و گریه کردن ابوبکر: معمولا روایات اهل سنت عمر را خشن و ابوبکر را اهل گریه معرفی می کنند و گویا این یک نوع همپوشانی بوده است برای کسب قدرت.
۲.         جهالت  عمومی عصر پیامبر(ص): آن چه از کتاب صحیح بخاری استفاده می شود این که مردم عصر پیامبر بسیار جاهل بوده اند و این مطلب از گزارش ها و روایات هایی که افراد  خبر داده اند استفاده می شود. زیرا هیچ یک از اصحاب سوال علمی از پیامبر نمی پرسیدند و بیشترین روایتی که از پیامبر نقل کرده اند در رابطه با کارهای عمومی و زندگی ظاهری پیامبر بوده است. در این که پیامبر چگونه دستشویی، غسل، حج، برخوردهای معمولی و معاشرت ها با دیگران است. بنابراین چون اصحاب جاهل بودند سوال نمی پرسیدند بلکه ظاهر زندگی پیامبر را روایت می کردند و یا منتظر بودند تا یک اعرابی از جایی بیاید و سوالی بپرسد و آنان پاسخ پیامبر را دریافت کنند. اما مطالبی هم هست که خود پیامبر آغاز به سخن کرده است بدون اینکه سوال شود و آن مطالبی مربوط به آخرت و مسائل اخلاقی است. آن چه در این کتاب مشاهده نمی شود مسائل علمی است. و مظلومیت پیامبر نیز بسیار روشن است زیرا پیامبری که عالم محض است با چنین انسان هایی در رفت و آمد است
.
............متن بعدی را در ادامه مطلب دنبال کنید