تعریف ناصبی(ص ۹۱)
(الف) لغت شناسان: نواصب کسانی هستند که دشمنی با حضرت علی(ع) را جزء دین خود قرار داده اند.
(ب) علمای اهل سنت: ابن تیمیه: ناصبی کسی است که به علی(ؑع) بغض می ورزد و معتقد به فسق یا کفر ایشان است. ذهبی: کسی که برای امام علی(ع) نقصی قائل شود ناصبی است.
(ج)علمای مکتب اهل بیت: هر کس قدح در آنها یا یکی از آنها کند یا با آنها دشمنی بورزد.
چیزی که از مجموع روایات و نظرات علمای فریقین معلوم می شود این است که:ناصبی کسی است دشمنی با امیرالمؤمنین(ع) و اهل بیت(ؑع) داشته باشد چه با زبان باشد یا در عمل. همچنین بغض پیروان اهلبیت(ع) هم در زمره ناصبی در می آورد چون بغض اینها هم برمی گرده سمت اهل بیت(ع). نکته مورد توجه این هم هست که کسی که امام علیؔ(ع) و اهل بیت(ع) را انکار یا دیگری را بر آنها مقدم کند این موجب نصب یا خروج از دین نمی شودچون امامت از اصول مذهب است نه از اصول دین.
عثمانیه و ریشه های ناصبی گری(ص۹۶)
اولین ردّ پای نمود عثمانی گری را می توان در شوای شش نفره در تعیین خلافت پیدا کرد جای که ولید بن عقبه پشت در صدا بلند می کند که «ای مردم! اگر اهل شورا، عثمان را به عنوان خلیفه و ولی برگزینند، ما گوش می کنیم و اطاعت می کنیم. اما اگر علی را انتخاب کنند۔ ما فقط می شنویم ولی اطاعت نمی کنیم»
ابن حجر عسقلانی در تعریف عثمانیه می نویسد:«عثمانیه کسانی هستند که بخاطر غلو در محبت عثمان به تنقیص علی روی آورند»
با مطالعه تاریخ روشن می شود که [بغضی که اینها با علی(ع) داشتند بسب قتل اجداد اینها در جنگ ھای بدر و احد۔۔۔) اینھا اولین کسانی بودند که به بهانه خون عثمان نصب امام علی(ع) را شعار خود قرار دادند.
معاویه و رسمیت بخشیدن به ناصبی گری(ص۹۹)
نخستین کسی که لعن امام علی(ع)را بر منبر باب کرد و علنی انجام داد معاویه ابن ابی سفیان بود او بر روی منبر با کارگزاران خود دستور صادر کرد که علی را بر روی منبر لعن کنند معاویه در هر خطبه جمعه علی را لعن می کرد و در جوب معترضین گفت: والله قسم این امر باید آن قدر گسترش یابد تا کودکان با این شعار بزرگ و جوانان با آن پیر شوند و هیچ کس از او فضیلتی نقل نکند. نکته قبل ذکر این است که بسبب سبّ معاویه، ابوایوب انصاری کسی که پیامبر(ص) هنگام ورود به مدینه به منزل او سکنی گرفت بوه سواحل دریا مهاجرت کرد و همان جا از دنیا رفت، او می گفت:«به خدا سوگند هیچ وقت در سرزمینی که از علی بدگویی شود زندگی نخواهم کرد».
علل ناصبی گری معاویه و بنی امیه (۱۰۳)
دنیا طلبی و حب جاه و بغض جاهلی علل اصلی ناصبی گری معاویه و بنی امیه است چنان که مروان بن حکم می گوید: «حاکمیت بنی امیه جز با سب علی پابرجا نمی ماند». پدر عمر بن عبد العزیز می گوید: لعن و سب علی باید انجام بدهیم تا۔۔۔«بچه هایشان موقعیت خلافت پیدا نکنند....»
پیامد های ناصبی گری(۱۰۴)
از پیامد های ناصبی گری امروزه در جھان اسلام بوضوح قابل مشاهده ھست که یک فرقه طرف مخالف خودش را بدون هیچ دلیل به راحتی تکفیر می کند و هر روز یک فرقه در لباس اسلام بنام وهابیت، القاعده، طالبان جیش، دیوبندیه و۔۔۔۔۔ بوجود می آیند.
نتیجه (ص۱۰۸)
ریشه های ناصبی گری می توان در صدر اسلام دید و بعد از قتل عثمان و با تشکیل جریان عثمانیه بنام خون خواهی عثمان که خودشان قتل عثمان را انجام داده بودند ناصبی گری شدت پیدا کرد و در زمان معاویه ناصبی گری رسمیت پیدا کرد و علی الاعلان این کار از منابر باب شد، و امروزه هم جهان اسلام عواقب کار بنی امیه را به دوش می کشد.
04/12/2019
